همبستگی رفتارهای پرخطر در نوجوانان دانش آموز با شیوه های فرزند پروری والدین

مقدمه: امروزه بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان و جوانان به یکی از مهمترین نگرانی های جامعه تبدیل شده و عوامل جمعیت شناسی و شیوه های فرزند پروری بر آن تأثیر گذار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی رفتارهای پرخطر در نوجوانان دانش آموز با شیوه های فرزند پروری والدین در شهرهمدان انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است که در دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی در سال تحصیلی 92-1391 انجام شد. تعداد نمونه 220 نفر (120 پسر و 100 دختر) بود که بصورت تصادفی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها علاوه بر پرسشنامه جمعیت شناسی، از "مقیاس فرزند پروری بامریند" (Baumrind’s Parenting Style Scale) و"مقیاس خطر پذیری نوجوانان ایرانی"(Iranian Adolescents Risk-Taking Scale) استفاده شد. روایی ابزارها توسط 8 نفر از صاحبنظران روانشناسی و روانپزشکی با استفاده از روش های روایی صوری و محتوا مورد بررسی قرار گرفت. پایایی این ابزارها با استفاده از روش آلفای کرونباخ و بازآزمایی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی ا س اس نسخه 22 انجام شد. یافته ها: میان رفتارهای پرخطر دانش آموزان به ترتیب با شیوه فرزندپروری مقتدرانه و تحصیلات والدین همبستگی منفی و معناداری وجود داشت (r=0/48، p<0/001 & r=-0/42، p<0/001). همچنین با استفاده از آزمون آماری t مستقل، تفاوت معنی داری میان دختران و پسران در فراوانی بروز رفتارهای پرخطر وجود داشت (05/0>P). میزان بروز رفتارهای پرخطر دانش آموزان پسر (34/3) به صورت معناداری بیش از دانش آموزان دختر (68/2) است. ولی میان طبقه اقتصادی- اجتماعی با بروز رفتارهای پرخطر تفاوت معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: شیوه های فرزندپروری، تحصیلات والدین و جنسیت در بروز رفتارهای پرخطر مؤثر است. لذا ارائه آموزش های لازم و کافی به والدین جهت به کارگیری شیوه های صحیح تربیتی پیشنهاد می شود.